Հարավային ու Հյուսիսային Կորեաների միջեւ սահմանային կետի մոտ էին կիրակի օրը հավաքվել մեծահասակ ու հիմնականում զառամյալ տասնյակ մարդիկ, որոնք պիտի երկար տարիների ընդմիջումից հետո հանդիպեին հակառակ կողմում գտնվող իրենց հարազատներին:
Սահմանային կետում կիրակի օրը երկար սպասված մի միջոցառում էր: Արդեն խորը ծերության հասած տասնյակ մարդիկ պատրաստվում էին հանդիպել հակառակ կողմում բնակվող իրենց հարազատներին, որոնց չեն հանդիպել արդեն մի քանի տասնամյակ:
Ինչպես Կարմիր խաչի ներկայացուցիչներն են ասում, մասնակիցների մեծ մասն ունեն արյան բարձր ճնշում, տառապում են շաքարային դիաբեթով, ունեն այլ հիվանդություններ: ‘’Այդ պատճառով, մինչեւ հանդիպումը, մենք անցկացնում ենք բժշկական մանրամասն զննում’’, ասում են նրանք:
Հարավային Կորեայում ավելի քան 57 հազար մարդ էր գրանցվել Հյուսիսում ապրող իրենց հարազատներին հանդիպելու համար: Սակայն այս մի հանդիպման համար ընտրվել էր միայն 93 մարդ: Հյուսիսային Կորեայից հանդիպմանը մասնակցում է 88 մարդ:
Հարավկորեացի Լիի Սու Նամը, որն այստեղ է եկել եղբորը հանդիպելու համար, ասում է, թե ինքը կորցրել է եղբորը, իր ծնողները կորցրել իրենց երեխային, իր եղբայրը կորցրել է ծնողներին, քույր ու եղբայրներին, ամբողջ հարազատներին: ‘’Պարզապես անհնար է պատկերացնել ցավը’’, ասում է նա:
Մարդիկ ստացել են երեք օրերի ընթացքում իրենց հարազատներին վեց անգամ տեսնելու իրավունք: Այս հնարավորությունն այս մարդկանց համար բացվեց Հյուսիսի ու Հարավի միջեւ Ձմեռային օլիմիպիական խաղերի օրերին հարաբերություններում ջերմություն արձանագրվելու արդյունքում:
Հարազատներին տեսակցելու իրավունք ստացած անձանց շարքերում էր 94-ամյա մի կին, որը սպասում էր թոռանը տեսնելու համար:
‘’Երջանիկ եմ, որ գոնե տեսնելու եմ որդուս աղջկան’’ , ասում էր որդուն տեսնելու հույսը կորցրած տատիկը: