Արմավիրի մարզի Հացիկ և հարկից մի քանի գյուղերի լոգոպեդ ընկեր Գոհարի աշխատանքը երեխաներով չի սահմանափակվում: Երիտասարդ աղջիկը էկո չրերի բիզնես է հիմնել Հացիկում: Բերքը այգուց տուն և տնից արևի տակ չորացրած չրերը գնորդին հասցնելու ողջ գործընթացը կատարում են ընտանիքով:
Գյուղերում գոյություն ունեցող մի շարք կարծրատիպեր մինչև այսօր շարունակում են ճակատագրական դեր խաղալ հատկապես կանանց կյանքում: Նաթելի պատմությունը մատնացույց է անում մի խնդիր, որի մասին երբեք շատ չի խոսվել:
Այսօր 83 տարեկան դարձած տիկին Ռիման առավոտը սկսում է մարզանքով՝ բաց պատուհանի առջև մաքուր օդ շնչելով: 33 տարվա մանկավարժը խնամքով հավաքել ու պահում է բոլոր տարիների աշակերտների մասին հիշողություներն իր օրագրերում, ալբոմներում և սրտում:
66-ամյա Տիկին Հրանուշն ամուսնու հետ 40 տարուց ավելի է անասնապահությամբ է զբաղվում հայրենի Ակների սարերում։ Բայց դրանք այլևս նախկինի պես անվտանգ չեն, երեխաներն էլ իրենց հետ սար չեն գնում։ Աշխատանքից չհոգնող տատիկը գյուղում վարում, ցանում, մշակում է, տան մթերքների հիմնական մասը ստեղծում սեփական հողից։
Հասմիկ Մխիթարյանը Արմավիրի իրենց վարձով տանը մնացել է 81-ամյա հոր, տան հոգսերի ու անհետ կորած մայոր եղբոր փնտրտուքների հետ մենակ։ 44-օրյա պատերազմից հետո եղբոր մասին լուր չունեն։
Սյունիք մարզի Սվարանց գյուղի բնակիչ տիկին Սուսաննան որպես վերաբնակիչ ապրում էր ԼՂ Քաշաթաղի շրջանում։ Պատերազմից հետո վերադարձել են հայրենի գյուղ, նորից անցել ակտիվ գյուղական գործերին։
Սահմանամերձ դարձած Տեղ գյուղում կարի արտադրամաս հիմնելու հրավերով տիկին Ժաննան Մոսկվայում թողել է իր բարեկեցիկ կյանքը, տեղափոխվել Տեղ՝ մի տեղ, ուր նրա կոշիկներին համապատասխան ոչ մի ճանապարհ չկար: Տիկին Ժաննան իր վարք ու բարքով նոր ու գյուղացիներին անսովոր մշակույթ է բերել գւող:
Տաթևացի տիկին Տաթևն արդեն գիտի, թե օտարերկրացիներին ինչպես պետք է ներկայացնի սյունյաց սարերի բուժիչ ծաղիկների ու խոտաբույսերի օգտակար հատկությունները: Նա վանական համալիրի տարածքում վաճառում է իր ձեռքով սարերից հավաքած խոտաբույսերը, մուրաբաները:
Ղարաբաղի Բերձոր քաղաքից ծննդավայր` Վանաձոր տեղափոխվելու որոշումը 36-ամյա նկարչուհի Տաթեւ Բաբայանը կայացրեց վայրկյանների ընթացքում, երբ սեպտեմբերի 27-ի (2020) առավոտյան սկսվեց պատերազմը:
Մասնագիտությամբ բժիշկ, 31-ամյա Անուշ Առուստամյանը պատերազմի ընթացքում Ստեփանակերտում թողել է տունն ու աշխատանքը ու հինգ երեխաների հետ տեղափոխվել Երևան։ Կենցաղային հարցերը շղարշի պես քողարկում են Շուշիի, խաղաղ ու երջանիկ անցյալի հանդեպ կարոտն ու անորոշ ապագայի մասին մտորումները։
Տավուշի մարզի Լուսաձոր գյուղում ամենաաշխատասեր կնոջ համբավը ձեռք բերած տիկին Ամալյան, ինչպես ինքն է ասում, քաղաքի աղջիկ էր, ամուսնացել և սիրահարվել է գյուղի աշխատանքներին։ Վարել, ցանել, մշակելուց չի հոգում, միայն թե խաղաղություն լինի։
