Լեռնային Ղարաբաղում Թուրքիայի ու Ադրբեջանի համատեղ ուժերով իրենց համար գրանցված հաջողությունն Անկարային տալիս է Կովկասում ազդեցության իր շրջաններն ընդլայնելու հնարավորություն: Այս մասին է հաղորդում պատրաստել Թուրքիայում ‘’Ամերիկայի Ձայն’’-ի թղթակից Դորիան Ջոնսը: Նա հիշեցնում է, որ մարտերի ժամանակ որոշիչ դեր էին կատարել ԱԹՍ-երը: Այժմ, ստանալով Ադրբեջանի աջակցությունը, Անկարան փորձում է պարտադրել իր ռազմական ներկայությունը` այստեղ Ռուսաստանի խաղաղապահներին միանալու եղանակով:
Թուրքիան, սակայն, այս հարցում արժանանում է ընդդիմության, պատմում է ‘’Ամերիկայի Ձայն’’-ի ստամբուլյան թղթակիցը եւ մեջբերում Բոննի համալսարանի դասախոսներից Զաուր Գասիմովի այն խոսքերը, որոնց համաձայն, ‘’Ռուսաստանը չի ցանկանում այն ընդունել նման պայմաններով: Նույնը վերաբերում է նաեւ Թեհրանին: Սակայն միեւնույն ժամանակ, Ռուսաստանը համագործակցո՛ւմ է Թուրքիայի հետ’’, ասում է վերլուծաբանը ու հիշեցնում այն փաստը, որ չնայած միմյանց միջեւ առկա տարաձայնություններին, Մոսկվան ու Անկարան դա կարող են հաղթահարել այնպես, ինչպես անում են Սիրիայում ու այլ հատվածներում:
Այո, Ռուսաստանի ու Թուրքիայի ուժերն արդեն իսկ համագործակցում են Սիրիայում, հակառակ այն հանգամանքին, որ տեղի քաղաքացիական պատերազմում աջակցում են հակադիր կողմերին:
Նման համագործակցությունը մերձեցնում է Անկարային Մոսկվայի հետ, ինչը մտահոգության տեղիք է տալիս ՆԱՏՕ-ում: Այստեղ ունեն մտավախություն, որ Լեռնային Ղարաբաղում ռուս-թուրքական համագործակցությունը կարող է ավելի սերտացնել Ռուսաստանի հետ Թուրքիայի կապերը:
Ինչ վերաբերում է Ռուսաստանի մամուլի կողմից այս փաստի նկատմամբ արձագանքներին, պետք է ասել, որ հրապարակումներում նրանք մտահոգություն են հայտնում Կովկասում Թուրքիայի աճող ներկայության կապակցությամբ: Իհարկե կան վերլուծաբաններ, որոնք փորձում են վստահեցնել, որ Ռուսաստանի ջանքերով հրադադարի հաստատումը վկայում է Ռուսաստանի շարունակական գերակայության փաստը:
Ստամբուլի Քադիր Հազի համալսարանի դասախոսներից Սոլի Օզելն ասում է, թե ռուսները վեց շաբաթ անգործունյա մնալուց հետո, մի քանի ժամվա ընթացքում որոշեցին պատերազմի ելքը, ինչը նրանց տալիս է իրադրությունը վերահսկելու ոչ միայն հնարավորություն, այլ նաեւ աշխարհին ցույց տալու միջոց, որ Արեւմուտքը չունի տեղ Կովկասում:
Կովկասում Մոսկվայի ու Անկարայի համագործակցության հետեւանքն այն է, որ գոնե այս պահին մեղմվում է նրանց միջեւ տարածաշրջանային մրցակցությունը:
Ինչ վերաբերում է Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդին, ապա նրանք պիտի ձեռք բերեն նոր կյանք կառուցելու ուժ ու կորով: